امروز به یک آیه از قرآن رسیدم که خیلی قشنگ و عمیق بود برام. البته تمام آیات قرآن قشنگ و دوست داشتنی هستند اما این یکی ... یـه حالی شدم با خوندنش
آیه 36 زخرف :
وَ مَن یَعشُ عَن ذِكرِ الرَّحمنِ نُقَیِّض لَهُ شَیطاناً فَهُوَ لَهُ قَرینٌ
و هر کس از یاد خدا رویگردان شود ، شیطان را به سراغ او میفرستیم ؛ پس همواره قرین اوست
و در دو آیه بعد همین سوره یعنی آیه 38 از حال و هوای ما در قیامت میگه و میگه : ... زمانی که (در قیامت) نزد ما حاضر شود می گوید ای کاش میان من و تو فاصله مغرب و مشرق بود ؛ چه بد همنشینی بودی
این پست رو خیلی نا خودآگاه گذاشتم روی وبلاگ ، فقط به خاطر اینکه کمی فکر کنیم ..........
تمام دردها و ناراحتی های ما به خاطر غفلت از خداست ... هر چی کم داریم توی زندگی بخاطر دوری از خداست
خود خدا داره میگه کسی که با خدا نیست ، شیطان به سراغش میره ... و وقتی هم شیطان همراه و همنشین لحظه های ما باشه هیچ معلوم نیست آخرش چی بشه ...
و جالب اینه که توی قیامت ، ما به همون شیطان میگیم ای کاش فاصله من و تو فاصله مغرب و مشرق بود ...
پس بهتر نیست از همین امروز یاد خدا رو توی لحظه های زندگیمون بیشتر کنیم ؟؟ باور کنید هرچی خدا پررنگـتر باشه توی زندگی ما، احساس آرامش و خوشبختی بیشتری داریم...
فقط به این آیه ها کمی فکر کنیم ... همین
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
